Stefan Mirowski

Stefan Mirowski

(14.03.1920-1.07.1996)

Zawodowo – specjalista w zakresie normalizacji i metrologii. Harcersko – instruktor ZHP, harcmistrz, porucznik Armii Krajowej w Szarych Szeregach. Mirowski działał w harcerstwie od czasów gimnazjalnych, przechodząc przez kolejne etapy harcerskiego rozwoju. W trakcie studiów wyższych był członkiem Akademickiego Kręgu Starszocharcerskiego „Kuźnica”. W okresie II wojny światowej został powołany na funkcję komendanta Hufca Mokotów Górny w Warszawskiej Chorągwi Szarych Szeregów. Był organizatorem i pierwszym komendantem Zawiszaków, najmłodszej grupy metodycznej Szarych Szeregów.

Po wojnie wycofał się z harcerstwa wraz z odejściem Aleksandra Kamińskiego z funkcji przewodniczącego Rady Naczelnej ZHP (1959 r.). Powrócił do pracy harcerskiej w 1989 roku, zaangażował się w przeprowadzanie zmian w ZHP, co zaowocowało przywróceniem tradycyjnego Przyrzeczenia i Prawa Harcerskiego na XXVIII Zjeździe ZHP w grudniu 1990 roku. Został wtedy wybrany na funkcję Przewodniczącego ZHP.

Zmarł niespodziewanie podczas światowej konferencji skautowej w Oslo, gdzie wraz z reprezentacją ZHP odbierał certyfikat potwierdzający członkostwo naszego Związku w WOSM – Światowej Organizacji Ruchu Skautowego.

Mirowski został uhonorowany wieloma cennymi odznaczeniami, w tym Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych czy Złotym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP”.