Andrzej Małkowski

Andrzej Małkowski

(31.10.1888-15.01.1919)

Andrzej Juliusz Małkowski był dla polskiego harcerstwa tym, kim Robert Baden-Powell był dla światowego skautingu, choć tak naprawdę z tym ruchem młodzieżowym Małkowski związał się przez przypadek. W 1909 roku jako żołnierz Armii Polskiej spóźnił się na zajęcia, wskutek czego dostał karę w postaci tłumaczenia podręcznika „Scouting for boys” (“Skauting dla chłopców”) autorstwa Roberta Badena-Powella. Od tej pory Małkowski stał się wielkim entuzjastą skautingu i zaczął szerzyć tę ideę na ziemiach polskich. Był członkiem pierwszej Komendy Skautowej, później Naczelnej Komendy Skautowej we Lwowie. W 1911 zapoczątkował tam wydawanie “Skauta” – pierwszego polskiego dwutygodnika skautowego. W 1913 roku Małkowski zorganizował wyjazd na III Wszechbrytyjski Zlot Skautów w Anglii. Otrzymał od Roberta Badena-Powella skautowy medal „Za zasługi”. W tym samym roku przeniósł się do Zakopanego, gdzie ożenił się z Olgą Drahonowską – ślubu udzielał ks. Kazimierz Lutosławski, twórca pierwszego projektu krzyża harcerskiego. W Zakopanem Małkowscy razem rozwijali prężną działalność harcerską.

Małkowski zginął 15 stycznia 1919 r. w katastrofie morskiej w wieku 31 lat.